Günümüzde sıkça duyduğumuz "popüler kültür köleliği" terimini gelin bir de benim gözümden, benim
duygularımla bakalım.
Öncelikle insandan başlayalım. İnsan oğlu yaratıldığı günden beri hep kindar, bencil,
kıskanç ve tüm kötü duyguları içinde barındırarak günümüze kadar gelmiştir. Her insanın
içinde bulunan bu duygular, bazen ağır basıp hayatları mahvetmekte, bazen ilişkileri sonlandırmakta,
bazen de bir hayatın son bulmasıyla sonuçlanmaktadır. Peki ya hep kötü mü biter, hiç iyi sonlu kötü
duygu yok mudur derseniz, muhakkak vardır ama diğer ihtimale oranla yok sayılacak kadar azdır. Bu duygular,
insanın gelişimine engel olmakta, insanın ne kadar aciz bir varlık olduğunu her fırsatta yüzümüze vurmaktadır.
Bu duygular her ne kadar kötü tasvir edilse bile, insanın insan olması için gereklidir.
Düşünsenize, sizden iyi birini gördüğünüzde "Hay senin gibi bal ile doğanın balının içine tüküreyim"
demek yerine "Vay be, amma başarılıymış. Benim de en az bunun kadar olmam lazım" denildiğini. Olmaz,
olamaz da. Bir yerde bundan varsa, bu yerde bir terslik vardır. Hemen atlayacaklar şimdi benim
bu dediklerime, "Herkesi kendinle karıştırma, kendinden genelleme yapma" gibisinden sözlerle. Halbuki,
bunun bile bir haset olduğunu anlayamayacak kadar dar düşünceliler. Dedim ya, bunlar insanlığın
doğasında var. Sadece insanlarda mı? Tabii ki de değil, tüm yaşamda bunlar var. Bir aslanın,
ceylanın annesinin üzülmemesi için avlamaması kadar saçma olur, yoksa hayat.
Konudan çok da fazla sapmadan bağlayalım bu dediklerimizi. Neden bu örnekleri
verdim? Bunların popüler kültür köleliğiyle alakası nedir? Popüler kültür köleliği, tam da bu kötü duygulardan
başlar. Önce çevresindekini kıskanır, kendisinde olmasını ister, sonra haset eder, önceliklerine bakmaksızın
bir şekilde alır ve sonra da bencilce, onunla aynı davranışı yapanları kınar. Eee, sen de aynısını yapmıştın.
Sana neden bir şeyler denilmesini istemiyorsun? Seni diğerlerinden farklı kılan ne? Velhasıl kelam,
insan kötüdür. Kötü olmak için vardır. Fakat bu kötülüğü bazen yapacağı aptallığı göremeyecek kadar
düşürür insanı. Nasıl mı? Kötü bir örnek olacak ama ondan başlayalım.
Mesela, sigara içenler en çok da bu örnekten var. Sigara içmeye başlamalarının
en büyük nedenlerinden biri, sigara içmenin havalı olduğu sanacak kadar aptalca bir düşüncedir.
Ondan sonra, yok "Dertlerime iyi geliyor" bahanesinin ardına sığınılmış zavallılıktır veya çevresinden
gördüklerini birebir uygulaması gerektiği düşüncesidir. Bir insanı örnek alıyor ve o insan sigara içtiği
için sigaraya başlayanlar bile var. Ama sigara, insanı sağlığından ediyor, maddi sıkıntılar yaşatıyor,
bağımlılık yapıyor, dişleri sarartıyor, boğazı tahriş ediyor... Buna rağmen içiliyor. Al, en çok da bundan
var demiştim. Bu kültür köleliği değil de ne?
Veyahut, alkol kullananlar, marka giyenler,
yaptığı her şeyi sosyal medyada paylaşanlar, aynı saç stilleri yapanlar, dövme yaptıranlar...
Bunların hepsi olmasa bile çoğu, popüler kültür köleliğinden kaynaklanıyor. Hepsinin altında
kıskançlık gibi duygular yatıyor. Halbuki, insanın her bir ferdi özeldir, her bir ferdi farklıdır.
Bu farklılığın ne zaman farkına varacak acaba? Ne zaman, bunları yapmadan da mutlu olunabileceğinin?
Bunlar olmasa bile hayatına devam edebileceğinin farkına varacak bilinmez. Ama işler benim gözümde iyice
kötüye gidiyor. Dedim ya, insan aciz bir varlıktır. İnsanı bitirebilecek tek şey yine kendisidir. Siz siz olun,
sırf çevrenizde gördünüz diye yaşam tarzınızı değiştirmeyin. Siz kendinize özelsiniz, siz farklısınız.
Artık bunun farkına varın.